مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
دوره‌گردی می‌کنم دور و برت بابُ‌الکرم من گدایی می‌کنم در محضرت بابُ‌الکرم ای یکی مـانـده به آخـر ای امـامِ دلـربا من دخیل افتاده‌ام پشتِ درت بابُ‌الکرم زادۀ دهــم ولـی اصـلاً هـدایـت زاده‌ای نامِ زیبای حسن شد زیـورت بابُ‌الکرم صاحب عصر و زمان را تو پدر هستی و عشق ای بـقـربانِ گـلِ نـام آورت بـابُ‌الکـرم یا امامِ عسکری وا کن دری بر روی من چون سیاهی می‌شوم در لشگرت بابُ‌الکرم سامرایت را هوس کردم بده یک تذکره خواهشاً دعوت‌نما این نوکرت بابُ‌الکرم گرچه کمتر می‌شود یادت میانِ روضه‌ها می‌کِـشم آقا خجـالت در برت بابُ‌الکرم نامِ زیبایت که گفتم هستی‌ام آتش گرفت یادم آمد از عموی مضطرت بابُ‌الکرم یا امامِ عسکری حالا که پهن ست سفره‌ات روضه می‌خوانم فقط از مادرت بابُ‌الکرم پیشِ چشمانِ حسن نیلوفری شد صورتش گریه کن قربانِ چشمانِ ترت بابُ‌الکرم فاطمیّه می‌رسد رزقی بده از اشک و آه می‌رسد ناله ز سمتِ حنجرت بابُ‌الکرم دستِ من برگیر جانِ مهدیت، گرچه بدم دوره گردی می‌کنم دور و برت بابُ‌الکرم |